معماری و طراحی ساختمان این موزه را سانتیاگوکالاتراوا در شهر ریودجنیرو انجام داده است. طراحی این موزه با توجه به  فرهنگ بومی منطقه انجام شده است. کالاتراوا سعی کرده که در این طرح، رابطه ی مناسبی بین شهر و محیط زیست اطراف برقرار کند. 





این موزه شامل 5000 مترمربع فضای نمایشگاهی دائم و موقت است. همچنین میدانگاهی به مساحت 7600 مترمربع دارد که به دور ساختمان می پیچد و تا اسکله ادامه دارد. ساختمان در سمت میدانگاه دارای کنسولی به طول 755 متر است و از طرف دریا نیز کنسولی به طول 45 متر دارد. ارتفاع کلی این ساختمان 188 متر است. نمایشگاه دائمی در طبقه ی بالا قرار دارد و با ارتفاع 10 متر، چشم اندازهای پانوراما از خلیج guanabara را در معرض دید بازدیدکنندگان قرار می دهد. طبقه ی  همکف این موزه نیز دارای فضاهایی از قبیل اداری، تسهیلات آموزشی، فضای پژوهش، سالن سخنرانی، فروشگاه، لابی، رستوران و انباری می باشد.





به گفته ی سانتیاگوکالاتراوا شهر ریودجنیرو مثالی است بارز در مورد اینکه چطور به کمک طراحی کاربری های فرهنگی می توان کیفیت فضاهای شهری را بالا برد. بدین منظور میدانگاهی بزرگ کنار ساختمان این موزه طراحی شد تا به کمک آن این کاربری فرهنگی با بافت شهری مجاورش ارتباط برقرار کند.





ایده ی اصلی، طراحی ساختمانی افسانه ای است که مانند کشتی بر روی سطح دریا شناور است. به همین دلیل استخری در مجاورت این ساختمان طراحی شد تا با انعکاس تصویر ساختمان موزه، چنین به نظر برسد که موزه بر روی آب معلق است. "موزه ی فردا" بخش از پروژه ی باززنده سازی محله ی Porto Maravilha می باشد. در این ساختمان ملاحظات معماری پایدار نیز رعایت شده است ملاحظاتی از قبیل استفاده از نور طبیعی و انرژی های تجدید پذیر. در این پروژه برای تنظیم درجه حرارت داخل از آب خلیج مجاور استفاده می شود. پانلهای خورشیدی به کار رفته نیز برای استفاده ی حداکثر از انرژی خورشیدی، قابل تنظیم هستند.