یک شرکت طراحی و معماری کانادایی طرح جالب و منحصربه فردی از یک آمفی تئاتر با 1900 صندلی ارائه کرده است. مهم ترین ویژگی جدید طرح فوق تغییر ماهیت کلی یک آمفی تئاتر با طراحی داخلی و المان های الصاقی آن به  شمار می رود. زیرساخت هایی که ظاهر مکان را به کلی تغییر داده و تا حدودی از نمونه های مشابه خود فاصله گرفته است. این تغییرات در نحوه نورپردازی آن قابل مشاهده می باشد.

تیم طراحی با تقسیم بندی صندلی ها به دو ردیف بهترین تقسیم بندی را برای نشستن عموم ایجاد کردند. این تقسیم بندی بهترین شرایط برای ورود، خروج، و زاویه دید را برای عموم ایجاد می کند. لازم به ذکر است که فرم هر جایگاه با فرم طراحی و صفحات نوارنی دیوارها بر اساس یک الگو می باشد. این حجم از دقت و ارزیابی برای فراهم آوردن محیطی مناسب با شرایط روانی کافی برای عموم در هنگام اجرا در نظر گرفته شده است. 

در طراحی پلان نهایی 122 ردیف صندلی ها بالکن بالا حذف شدند تا فضایی گسترده به منظور زاویه دید مناسب و  ایجاد آکوستیک مورد نظر برای فضا ایجاد شود. این تغییرات باعث شده تا هندسه مناسبی به فضا داده شود. هندسه ای که در پنل های نورانی هم به نمایش درآمده است. پشت پنل های کامپوزیت ردیف های لامپ های LED قرار گرفته تا موقع اجرای هر نمایش و کنسرت نور مورد نظر را در فضا ایجاد کند. این ویژگی باعث می شود تا از این آمفی تئاتر به عنوان فضایی چند منظوره استفاده شود و حسی دراماتیک را در حین اجرا به عموم منتقل کند. دو واحد کوچکتر هم برای بر گذاری اجراهای هنری و فرهنگی کوچک در نظر گرفته شده که در مجاورت سالن اصلی قرار گرفتند. دو سالن کوچک بر خلاف آمفی تئاتر اصلی دارای حداقل ویژگی های  طراحی می باشند.