ساخت و مصرف چسب از گذشته رایج بوده است. در قدیم ، از موادی چون قیر و صمغ درختان به عنوان چسب استفاده می کردند. در تمام قرون گذشته و همچنین قرن نوزدهم چسب ها منشاء حیوانی و یا گیاهی داشته اند.

از چسب برای چسباندن قطعات چوبی و یا کاغذی و فلزی استفاده می شود. ولی کاربرد آن گسترش یافته به طوری که امروزه به جای استفاده از میخ، پیچ، اسباب بازی، صنایع مونتاژ و برخی از قسمت های هواپیماها از چسب های مخصوص استفاده می شود

انواع چسب

استفاده از چسب توسط بشر از دوران عصر سنگ و همچنین غارنشینی دیده شده است. به تدریج انسان به وجود مواد چسب دار طبیعی پی برد. رومیان از نوعی ماده چسب دار به نام سقز در صنعتکشتی سازی استفاده می کردند. کم کم مواد دیگری مانند موم، عسل به عنوان چسب استفاده به عمل آمد.

چسب گیاهی: نشاسته، دکسترین، سرشیم، دکسترین، صمغ عربی که از آنها در چسبانیدن تمبر، پاکت، کاغذ، مقوا، چوب استفاده می کنند.
چسب حیوانی: نوعی ژلاتین است که از اعضای بدن حیوانات تهیه می شود و قدرت چسبانندگی آن زیادی دارد.
سریشم حیوانی: از استخوان، پوست و شیر حیوانات تهیه می شود. و در نجاری، کارتن سازی، کبریت سازی، تهیه کاغذ سنباده استفاده دارد.
لاک: نوعی چسب است که از نوعی حشره به نام قرمزدانه به دست می آید
چسب کانی : فسفات ها و سیلیکات های قلیایی که در چسباندن اشیای سرامیکی، کوارتزی و شیشه ای بکار می روند.
 

چسب سنتزی:
۱-الاستومرها:شامل چسب های کائوچویی مصنوعی و در صنعت کشتی سازی و صنایع هواپیماسازی کاربرد دارند.

۲-ترموپلاست ها: شامل پلی اکریل و سیانواکریلات هااند که به «چسب فوری» معروف اند.

۳-چسب اپوکسی: از تراکم دی فنیلو پروپان و اپیکلرهیدرین بدست می آید. و به نام چسب دوقلو معروف است. بطور کلی چسبهای دوجزیی جزو خانواده رزینهای ترموست یا گرما خشک هستند که با گرما بیشتر سریعتر سخت میشوند. اطلاعات بیشتر در صفحه اختصاصی اپوکسی موجود است.

۴-نوار چسب ها: جنس آن از پارچه، کاغذ، طلق، و یا پلاستیک پلی کلرید وینیل (p.v.c) می باشد. 5- چسب سیلیکون و پلی اورتان: یا خمیر سیلیکون علاوه بر پر کردن درزها عامل چسبنده نیز دارد. از این نوع چسب میتوان بهخمیر پلی اورتان نیز اشاره کرد که بیشتر در صنعت اتومیبل برای چسباندن بدنه و شیشه جلو و عقب مورد استفاده قرار میگیرد.

چسب بتونه ای :بتونه ها، خمیرهای نرم و چسبناکی اند که به کندی در هوا خشک می شوند و برای پرکردن شکاف ها و منافذ بکار می رود و شامل انواع زیر است:
بتونه شیشه:از مخلوط پودر کربنات کلسیم و روغن کتان بدست می آید.
بتونه آبی: در تهیه آکواریم کاربرد دارد و از مخلوط کردن پودر اکسید سرب (Pbo) با روغن کتان بدست می آید.
بتونه گلسیرین و اکسید سرب: از مخلوط اکسید سرب و گلسیرین تهیه می شود.
گرد بتونه: به صورت آرد سفید رنگ، شامل چهار قسمت گچ پخته و یک قسمت صمغ عربی است و در موقع استفاده، آن را در آب و یا محلول اسید بوریک به صورت خمیر در می آورند.
 

کاربردهای متنوع چسب  

از قرن نوزدهم بتدریج با پیدایش چسب های سنتتیک ساخته شده در صنعت پلیمر ، چسب های سنتی و گیاهی و حیوانی از صحنه خارج شده است. صنعت چسب به صورت گسترده ای در حال رشدمی باشد و تعداد محدودی وسایل مدرن ساخت بشر وجود دارد که از چسب در آنها استفاده نشده است. در اتصالات اغلب وسایل از یک جعبه بسیار ساده غلات گرفته تا هواپیمای پیشرفته بوئینگ 747از چسب استفاده شده است. امکانات بشر می تواند بوسیله چسب ها اصلاح گردد. این مطلب ، شامل استفاده از سیمان های سخت شده توسط  در دندانپزشکی و سیمان های پیوند آکلریلیک درجراحی استخوان می باشد. پیشرفت جدیدی که اخیرا در کاربرد چسب حاصل گشت، اتصال ریل های فولادی و تراموای جدید شهر منچستر بود. چسب ها نه تنها برای موادی که بایستی چسبانده و بهم پیوسته شوند، بلکه در ایجاد چسبندگی برای موادی از قبیل جوهر تحریر ، رنگها و سایر سطوح پوششی ، وسایل بتونه کاری و وجوه میانی در مواد ترکیبی از قبیل فولاد یا بافت پارچه ، در تایرهای لاستیکی و شیشه یا الیاف در پلاستیک ها ضروری هستند.

اجزای تشکیل دهنده چسب ها 

مواد پلیمری چسب ها ، همگی حاوی پلیمر هستند یا پلیمرها در حین سخت شدن چسب ها بوسیله واکنش شیمیایی پلیمر شدن افزایشی یا پلیمر شدن تراکمی حاصل می شوند. پلیمرها به چسبها قدرت چسبندگی می دهند. می توان آنها را به صورت رشته هایی از واحدهای شیمیایی همانند که بوسیله پیوند کووالانسی به هم متصل شده اند، در نظر گرفت. پلیمرها در دماهای بالا روان می گردند و در حلال های مناسب حل می گردند. خاصیت روان شدن آنها در چسب های حرارتی و خاصیت حل شوندگی آنها در چسب های بر پایه حلال ، یک امر اساسی می باشد. پلیمرهای شبکه ای در صورت گرم شدن جریان نمی یابند، ممکن است در حلال ها متورم گردند، ولی حل نمی شوند. تمامی چسب های ساختمانی ، شبکه ای هستند، زیرا این مورد خزش (تغییر شکل تحت بار ثابت) از بین می برد. افزودنیهای دیگر بسیاری از چسب ها ، علاوه بر مواد پلیمری دارای افزودنیهایی هستند از قبیل: مواد پایدار کننده در برابر تخریب توسط اکسیژن و مواد نرم کننده که قابلیت انعظاف را افزایش می دهد و دمای تبدیل شیشه ای) را کاهش می دهد. مواد پر کننده معدنی که میزان انقباض در سخت شدن را کاهش می دهد و خواص روان شدن را قبل از سخت شدن تغییر می دهد و خواص مکانیکی نهایی را بهبود می بخشد..