مقاله "درآمدي بر جايگاه سازه در تبیین معماری و ضرورت آن در عینیت دهی
به كالبد معماري"
چکیده
با توجه به تعاريف مختلف از معماري، مي توان گفت كه معماری سعی در خلق فضا و هویت بخشی به مکان دارد. مجموعه عواملی که در این اهتمام مشارکت دارند، با هماهنگی و همسازی خود به توده و جوهر ماده هویت می بخشند. علی رغم انباشت مفاهیم و وجود دانش هاي نوین، بناهای امروز هویتی چند ساله داشته و قدمت چندین هزار ساله از آنها رخت بربسته است. ساختمان های کنونی در لایه های مد و سبک مدفون شده و اعتبار فضایی اندكي دارند. افزون بر این ادعا و علی رغم پیشرفت های شتاب آلود فناوری، با وقوع رویدادها و سوانح طبیعی و مصنوعي، مشاهده مي شود كه مقادير زيادي از بناهاي نوساز و کلنگی به تلی از خاک بدل می گردند. براساس بررسی ها و مباحث مطرح شده در محافل علمی می توان چنین استنباط نمود که يكي از عمده ترین عوامل عدم خوانایی و بی ثباتی در فضای معماری امروز، تفکیک مفهوم معماری و علوم مهندسی ساختمان، به خصوص مهندسی سازه، از یکدیگر است که با وقوع انقلاب صنعتی و تخصصی نمودن دانش ها اين جدايي صورت پذیرفته، حال آنکه به زعم برخي متخصصین، معماری يكي از رشته هايي است که به دلایل ماهیتی در آن تفكيك علم، هنر و سازه ممکن نبوده و تلاش در اين مورد سبب خواهد شد تا زخمي موحش بر پیكر كالبدي بنا وارد شود.
کنکاش در موضوع فوق و مشاهدۀ نتایج ساخت و ساز کنونی، لزوم پردازش به تعامل و تبیین ارتباط میان معماری و سازه را روشن ساخته و خواستار زمینه های مطالعاتی غنی تر در بستر معماری است. این مقاله ضمن ارائۀ تعاریفی از فضای معماری و سازه، به نقش ارتباطی سازه در معماری و فضای ساختاری بنا از منظر مدل بکس (1976) نیز می پردازد.
به قلم "سید غلامرضا اسلامی،فرزانه هدفی"
منبع : فصلنامه آرمانشهر نشریه علمی-پژوهشی معماری و شهرسازی،شماره 6،بهار و تابستان 1390
برای دریافت مقاله بر روی لینک زیر کلیک نمایید.