محله‌گرایی؛ بهسازی محله‌های شهری با رویکردی نوین
محله‌گرایی به معنای استفاده از ابزارها و سازوکارهای اجتماعی مدرن برای احیای شهرهای مدرن نیز هست. سازوکارهایی که هرچند در برخی موارد در محله‌های سنتی یافت نمی‌شدند و یا به نحو ضعیفی وجود داشتند، اما می‌توان با تکیه بر ابزارها و فناوری‌ها و کارکردهای اجتماعی مدرن، آنها را در جهت برنامه‌ریزی محله‌گرایانه مورد استفاده قرار داد.
از این جهت می‌توان محله‌گرایی را به دو بعد تقسیم کرد: نخست احیای کارکردهای سنتی محله‌ها در محله‌های شهرهای بزرگ و به‌ویژه کلان‌شهرها و استفاده از آن برای حل معضلاتِ شهری و توانمندسازی محله‌ها و برنامه‌ریزی توسعه‌ای محله‌گرا و سپس استفاده از سازوکارهای اجتماعی مدرن به‌منظور برنامه‌ریزی محله‌گرا برای ایجاد محله‌ها پایدار.
هدف نگارنده از نگاشتن این کتاب، پرداختن به محله‌گرایی است.
ازآنجاکه هدف اصلی این کتاب محله‌گرایی است، نگارنده تلاش می‌کند در پرداختن به ابعاد و کارکردهای محله‌ها، چه در تعریف و چه در تاریخ محله‌ها در ایران، ادبیات موجود را خلاصه کرده و به صورت طبقه‌بندی‌شده ارائه دهد.
مولف: مجتبی یزدانی
ناشر: انتشارات تیسا
سال انتشار: 94
تیراژ: 1000 نسخه
تعداد صفحه: 134
قیمت: 100/000 ريال