پارادایم های معاصر هستی شناسی فضا و نسبت آن با شناخت شناسی معماری

مقاله "پارادایم های معاصر هستی شناسی فضا و نسبت آن با شناخت شناسی معماری"

چکیده

هستی شناسی، شناخت شناسی و روش شناسی در هم تنیده اند و پرداختن به هر یک، به معنای مفروض داشتن پاسخ به دو دیگری از پیش است؛ از این سه، هستی شناسی در مرتبۀ نخست واقع می شود که مبنای دو پرسش بعدی واقع می شود. در این مقاله به هستی شناسی های فضا پرداخته می شود که سه انگاشت مطلق، نسبی و رابطه ای را در بر می گیرد. بحث خواهد شد که انگاشت های مطلق و نسبی فضا در محدودۀ علوم اثباتی باقی می مانند و بر مبنای جدایی فضا از زمینۀ اجتماعی استوارند. در شناخت شناسی، این دو یا فضا را ابزاری برای اصلاحات اجتماعی می بینند یا عکس آن را اثرپذیر و گیرندۀ اثر و معنا از سازوکارهای اجتماعی فرض می کنند. روی آوردن به انگاشت سوم یا فضای رابطه ای اما بر تولید هم زمان فضا و جامعه تأ کید می کند که گویی صحنه ای است برای نمایش جامعه؛ با هر ترتیب فضایی نمی تواند پذیرای نمایش باشد و هر نمایشی هم در آن مقدور نیست. این انگاشت اخیر شناخت شناسی فضا را به سوی مطالعات بین-و ترا- رشته ای هدایت می کند که نظریۀ معمار ی در دهۀ اخیر به سوی آن خیز برداشته است.

به قلم "سید محمد بهروز،اسماعیل ضرغامی،جمال الدین مهدی نژاد"

منبع : فصلنامه علمی-پژوهشی روش شناسی علوم انسانی، س 20، ش 81، زمستان 1391

برای دریافت مقاله بر روی لینک زیر کیلیک نمایید.